Interview: “Dutch Masters”
Hoeveel heb je nodig om iets te herkennen? Beeldhouwer Tom Claassen (Heerlen, 1964) zoekt in zijn sculpturen naar de essentie van de vorm.
Losse boomstammen vormen tezamen Lying wooden men (2000), omhoog staande oren vergewissen toeschouwers ervan dat de figuur waarnaar ze kijken een konijn is – Rabbits(2003). Claassen geeft de toeschouwer, door gebruik te maken van de archetypische kenmerken van mensen, dieren en objecten, net genoeg informatie om tot herkenning te komen. Hierdoor geeft hij zichzelf de vrijheid om te abstraheren en te stileren.
De plek waar een beeld komt te staan en de manier waarop het te zien zal zijn, is kenmerkend voor de manier waarop Claassen werkt. Ziet men de sculptuur ook van onderaf? Kan men er te voet bijkomen, bevindt het werk zich op afstand of grote hoogte? Elephants (2000) – vijf olifanten van beton – staat langs de snelweg, bij het kruispunt van de A6 en A27 nabij Almere, en wordt door de meeste mensen alleen vanuit de auto gezien. Dus zijn ze groot – elk 6.90 meter hoog – en log van volume waardoor ze contrasteren met hun omgeving en voldoende opvallen wanneer men er met grote snelheid langs rijdt.
Een ander voorbeeld van de manier waarop Claassen speelt met hoe de kijker zijn beeld te zien krijgt, is Rhino (2004), een sculptuur in een sluis in de Amsterdamse wijk IJburg. Het beeld is in een uitsparing van de sluis geplaatst, ongeveer op gelijke hoogte met de straat. Hierdoor valt het vanaf een afstand nauwelijks op. De functie van de plek wordt door Claassen betrokken in de zichtbaarheid van het werk: wanneer het water in de sluis laag staat, is Rhino nagenoeg van top tot teen zichtbaar. Stijgt het water, dan wordt het beeld grotendeels aan het zicht onttrokken.
De beelden van Claassen zijn onder andere van gips, beton, zand, rubber, hout en brons. Zijn werk in opdracht is te zien op (openbare) plekken door heel Nederland. Claassen maakt tevens vrij werk.
Claassen studeerde aan de Akademie voor Kunst en Vormgeving St. Joost in Breda (1984-1989). Zijn werk was te zien in onder meer Kunstfort Vijfhuizen, Galerie Fons Welters (Amsterdam), Galerie Olaf Stüber (Berlijn) en Stephen Friedman Gallery (Londen).